ยอร์กเชียร์ เทอร์เรียร์มีพลังงานเยอะ ขี้เล่น ซุกซน แต่ยังรักใคร่ ก็ถือว่าเป็นสุนัขพาร์ทเมนท์ที่ดี แต่อาจดื้อกับการฝึกสอนพฤติกรรมในบ้าน
ยอร์กเชียร์ เทอร์เรียร์มีความไวต่ออากาศหนาวเย็นและมีแนวโน้มที่จะหนาว ดังนั้น พวกเขาจึงจำเป็นต้องได้รับการดูแลอย่างเหมาะสม
ขนาด:
น้ำหนัก:
เพศผู้: 5 - 7 ปอนด์
เพศเมีย: 5 - 7 ปอนด์
ความสูง:
เพศผู้: 9 นิ้ว
เพศเมีย: 8 นิ้ว
ลักษณะเด่น:
หลังยาว หูตั้ง (โดยธรรมชาติ)
ความคาดหวัง
การออกกำลังกาย: <20 นาที/วัน
ระดับพลังงาน: สูง
อายุขัยเฉลี่ย: 14-16 ปี
น้ำลายสอ: ต่ำ การกรน: ต่ำ
การเห่า: สูง
การขุด : ต่ำ ความต้องการการเอาใจใส่: ปานกลาง
สายพันธุ์เพื่อการ
ล่าหนูขนาดเล็ก
ขน
ความยาว: ยาว
ลักษณะ: เรียบ
สี: ฟ้า น้ำตาลอ่อน
การดูและรักษาความสะอาด: สูง
การขึ้นทะเบียนของสมาคม
การจัดกลุ่มตาม American Kennel Club (AKC): ทอย (Toy)
การจัดกลุ่มตาม United Kennel Club (UKC): เพื่อนคู่หู (Companion)
อัตราการพบ: ปกติ
ยอร์กเชียร์ เทอร์เรียร์เป็นหนึ่งในสุนัขที่เล็กที่สุด ด้วยความสูงอยู่เพียง 6 หรือ 7 นิ้ว และน้ำหนักที่ใดก็ได้จากประมาณ 2-7 ปอนด์
พวกเขามีหัวขนาดเล็กและปากมีความยาวปานกลาง หูเป็นรูปตัววีตั้งสูงและตั้งตรง ร่างกายมีขนาดกะทัดรัดและหลังตรง
ลักษณะที่โดดเด่นที่สุดของยอร์กเชียร์ เทอร์เรียร์คือขนที่ยาว ละเอียด และตรง ขนบนตัวและหางเป็นสีน้ำเงินเงา ส่วนที่อื่นๆ เป็นสีน้ำตาล หางมักจะกุดอยู่ครึ่งของความยาวตามธรรมชาติ ขนยาวด้านบนของหัวเป็นอีกหนึ่งคุณสมบัติลักษณะและมักจะผูกด้วยริบบิ้นให้สุนัขมีลักษณะร่าเริง
สุนัขมีอายุขัยประมาณ 12 ถึง 15 ปี
ลักษณะนิสัย:
ยอร์กเชียร์ เทอร์เรียร์มีขนาดเล็ก แต่มีบุคลิกที่พลังงานเยอะ ขี้เล่น ซุกซน แต่ยังรักใคร่ และอยากได้ความสนใจจำนวนมาก สายพันธุ์นี้เป็นทางเลือกที่ดีสำหรับคนที่ต้องการที่จะหลงใหลได้ปลื้มสุนัข
ยอร์กเชียร์ เทอร์เรียร์เป็นหมาเฟ้าที่ดีเยี่ยม แต่พวกเขาอาจดุกับเด็กถ้าไม่ได้รับการปฏิบัตด้วยดีๆ หรือโดนทำแรงๆ บางตัวอาจจะก้าวร้าวกับสัตว์ขนาดเล็กอื่นๆ แต่บ้างตัวก็อาศัยอยู่ค่อนข้างสงบกับสุนัขตัวอื่นๆ แม้กระทั่งแมว
ยอร์กเชียร์ เทอร์เรียร์ชอบเห่า แต่สามารถฝึกสอนให้เห่าน้อยลงได้ บางตัวอาจดื้อต่อการฝึกอบราพฤติกรรมในบ้าน
อาศัยอยู่กับ:
เพราะพวกเขามีขนาดเล็กมากยอร์กเชียร์ เทอร์เรียร์ไม่จำเป็นต้องมีพื้นที่มากเพื่อการออกกำลังกาย พวกเขายังสามารถได้รับการฝึกฝนการเข้าห้องน้ำบนกระดาษ ดังนั้นพวกเขาจะทำให้สุนัขอาร์พาร์ทเมนท์ที่ดี แต่พวกเขายังสนุกกับการเดินกลางแจ้ง
ยอร์กเชียร์ เทอร์เรียร์ผลัดขนน้อย แต่ขนของพวกเขาต้องมีการดูแลอย่างสม่ำเสมอเพื่อให้อยู่ในสุขภาพที่ดีและดูดี ถ้าเกิดตัดขน การหวีหรือแปรงอย่างน้อยสัปดาห์ละครั้งเป็นสิ่งจำเป็น ถ้าขนจะถูกเก็บไว้ให้ยาว การดูแลขนเป็นหลายชั่วโมงมีความจำเป็นและอาจต้องมีการตัดแต่งด้วยมืออาชีพเป็นครั้งคราวไป
สายพันธุ์ที่มีความไวต่ออากาศหนาวเย็นและมีแนวโน้มที่จะหนาวดังนั้น สุนัขพันธ์นี้จะต้องมีการป้องกันจากสภาพอากาศเลวร้าย ถ้าเดินออกไปข้างนอกเมื่อมันเป็นที่อากาศหนาวเย็น ต้องมีเสื้อให้สุนัข
ประวัติ:
ยอร์กเชียร์ เทอร์เรียร์ได้รับการพัฒนาใน Yorkshire ประเทศอังกฤษในช่วงยุควิกตอเรีย สายพันธุ์ที่เป็นความคิดที่สืบเชื้อสายมาจากสุนัขอื่นๆ หลายพันธุ์รวมทั้ง มอลตา (Matlese) แมนเชสเตอร์ (Manchester) สีดำและสีน้ำตาล และ แดนนี่ ดินมอนท์ เทอร์เรียร์ (Dandie Dinmont Terrier) เช่นเดียวกับบางสายพันธุ์ที่มีตอนนี้สูญพันธุ์เช่น ขไลดซ์เดล เทอร์เรียร์ (Clydesdale Terrier)
ข้อมูลทางประวัติศาสตร์อื่นๆ เกี่ยวกับสุนัขพันธุ์นี้มีความไม่แน่นอนหรือขัดแย้ง บางคนเชื่อว่าสุนัขได้รับการอบรมโดยคนในภาคเหนือของประเทศอังกฤษที่ไม่สามารถได้มีสุนัขขนาดใหญ่ได้ แต่อยากได้สหายซุกซน รายงานอื่นๆ บอกว่าสุนัขได้รับการพัฒนาสำหรับการจับหนูที่รบกวนปล่องเหมืองและเป็นสุนัขที่จะเข้าสู่แบดเจอร์และฟ็อกซ์เบอร์โรวส์ อีกทฤษฎีคือว่า คนสก็อตแลนด์ที่ทำงานในโรงงานขนสัตว์ใน Yorkshire เป็นผู้พัฒนาสายพันธุ์
เดิมที่ยอร์กเชียร์ เทอร์เรียร์มีขนาดใหญ่กว่าของทุกวันนี้ จากการคัดเลือกผสมพันธุ์ ยอร์กเชียร์ เทอร์เรียร์ได้ถูกย่อขนาดให้เล็กและกลายเป็นสุนัขเป็นที่นิยมที่จะเป็นเจ้าของ ในประเทศสหรัฐอเมริกาพันธุ์นี้ปรากฏตัวครั้งแรกในการแสดงในช่วงปลายปี 1800 วันนี้สุนัขพันธุ์นี้เป็นคู่หูและสัตว์เลี้ยงบนตักเป็นหลัก
