สก็อตติช เทอร์เรียร์ มีนิสัยซ่า เป็นตัวของตัวเอง และบางครั้งตื่นเต้นเกินไป เขาต้องการการออกกำลังกายในระดับปานกลาง สามารถอาศัยได้ดีทั้งในเมืองหรือชนบท เมื่อโตเต็มวัย เขาอาจจะเจ้าขี้หงุดหงิดได้
สุนัขพันธุ์นี้เป็นที่รู้จักในคนอเมริกัน เนื่องจากเป็นสุนัขของประธานาธิบดีแฟรงกินส์ รูสเพ็ทต์ ชื่อว่า "ฟารา"
ขนาด:
น้ำหนัก:
เพศผู้: 19-22 ปอนด์
เพศเมีย: 18-21 ปอนด์
ความสูง:
เพศผู้: 10 นิ้ว
เพศเมีย: 10 นิ้ว
ลักษณะเด่น:
ขาสั้นโก่ง หูตั้งขึ้น (โดยธรรมชาติ)
ความคาดหวัง:
การออกกำลังกาย: 20-40 นาที/วัน
ระดับพลังงาน: ปานกลาง
อายุขัยเฉลี่ย: 11-13 ปี
น้ำลายสอ: ต่ำ การกรน: ต่ำ
การเห่า: สูง
การขุด : สูง ความต้องการการเอาใจใส่: ปานกลาง
สายพันธุ์เพื่อการ
ล่าสัตว์จำพวกหนู
ขน
ความยาว: ปานกลาง
ลักษณะ: สองชั้น แข็ง ตรง
สี : ดำ มีหรือไม่มีดีขาวแซม สีข้าวสาลี ลาย
การดูและรักษาความสะอาด: ปานกลาง
การขึ้นทะเบียนของสมาคม
การจัดกลุ่มตาม American Kennel Club (AKC): เทอร์เรียร์ (Terrier)
การจัดกลุ่มตาม United Kennel Club (UKC): เทอร์เรียร์ (Terrier)
อัตราการพบ: ปกติ
สก็อตติช เทอร์เรียร์ มีความสูงประมาณ 10 นิ้ว และหนักประมาณ 18 ถึง 22 ปอนด์ (8 ถึง 10 กิโลกรัม)
สุนัขพันธุ์นี้มีลักษณะเด่นที่เคราที่ทำให้ปากของเขาโดดเด่น คิ้วยาวและขนยาวสลวยละพื้นเหมือนกับกระโปรงยาวที่ไม่ได้เก็บชาย ผลัดขนเพียงเล็กน้อยจึงสามารถป้องกันตัวเองจากอากาศที่เลวร้ายได้ดี สีลาย ดำ เทา หรือว่าคล้ายสีของข้าวสาลี
หูของสก็อตติชจะบางและตั้งขึ้น หลังสั้น และมีมัดกล้ามเนื้อ หางยกสูง เขามีอายุเฉลี่ยประมาณ 12 ถึง 15 ปี
ลักษณะนิสัย:
สก็อตติชมักจะถูกอธิบายว่าเป็นสุนัขใหญ่ในร่างเล็ก เขามีความซ๋า เป็นตัวของตัวเอง บางครั้งอาจจะตื่นเต้นเกินไป เมื่อโตเต็มวัยอาจจะขึ้หงุดหงิดได้ สก็อตติชจะติดกับคนเพียงคนเดียว บางครั้งเขาอาจจะก้าวร้าวกับสัตว์ตัวอื่นหรือและดื้อสำหรับฝึกได้
ในการสำรวจ พบว่าสก็อตติชอยู่ในอันดับต้นของสุนัขที่งับหรือกัดเด็ก ดังนั้นจึงอาจไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีสำหรับครอบครัวที่มีเด็กเล็ก แต่อาจจะไปได้ดีกับเด็กโตหากว่าได้รับการปฏิบัติที่ดี
พวกเขาต้องการการเอาใจใส่จากผู้ดูแลเป็นอันมากเขาเป็นสัตว์เลี้ยงที่วิเศษสำหรับครอบครัวที่ชื่นชอบพฤติกรรมสำบัดสำนวนของเขาและสามารถที่จะให้การดูแลที่อ่อนโยนแต่มั่นคงได้
อาศัยอยู่กับ:
หากไว้ขนของสก็อตติชให้ยาว จำเป็นต้องได้รับการแปรงอย่างน้อย 2 - 3 ครั้งต่ออาทิตย์ ขนสามารถจะตัดขลิบโดยนักตัดแต่งขนสุนัขอาชีพได้ แต่ควรที่จะตรวจสอบขนที่ศรีษะและรอบหาง
สก็อตติชต้องการการออกกำลังกายปานกลางและอาศัยได้ทั้งในเมืองและชนบท การเดินเล่นประจำวันหรือการกระโดดที่รั้วในสวนหลังบ้านก็เพียงพอ
เนื่องจากสก็อตติช เทอร์เรียร์เป็นสายพันธุ์ล่าสัตว์เล็กที่อาศัยอยู่ใต้ดิน จึงทำให้โดยธรรมชาติแล้วเขาเป็นนักขุด ดังนั้นต้องระมัดระวังคอยดูว่าเขาไม่ได้ขุดออกไปนอกรั้วบ้าน และไม่ควรปล่อยเขาโดยไม่มีสายจูงในบริเวณอาศัย
ประวัติ:
สก็อตติช เทอร์เรียร์หรือเป็นที่รู้จักอย่างไม่เป็นทางการว่า "สก็อตติช" มีต้นกำเนิดมาจากอะเบอร์ดีน สก็อตแลนด์ ในตอนแรกเขาถูกเรียกว่า อะเบอร์ดีน เทอร์เรียร์ เขาได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อการล่าสุนัขจิ้งจอก แบดเจอร์ (badger) กระต่ายและสัตว์ขนาดเล็กอื่นๆที่อยู่ในหลุม
สายพันธุ์นี้สามารถสืบย้อนกลับไปถึงคริสตศักราชที่ 1700 แต่ว่าการพัฒนาสายพันธุ์จนเป็นสายพันธุ์ในปัจจุบันนี้เริ่มขึ้นในช่วงปลายคริสศักราชที่ 1800 และ the Scottish Terrier Club แห่งแรกได้ถูกจัดตั้งขึ้นในปีค.ศ. 1882
สก็อตติช เทอร์เรียร์ ได้รับการแนะนำในประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นครั้งแรกในปีค.ศ. 1883 และเป็นที่รู้จักในคนอเมริกันในศตวรรษต่อมาเมื่อสุนัขของประธานาธิบดี แฟรงกินส์ รูทส์เวลท์ คือพันธุ์สก็อตติชที่มีชื่อว่า "ฟาลา" (Fala)
