บาลีนิสจะสร้างทีนอนทีสูงของตัวเอง ด้วยรูปร่างที่เพรียวที่มีพลังด้านการกระโดดอย่างสูง
น้ำหนักเฉลี่ย:
เพศผู้: ขนาดใหญ่ > 12 ปอนด์
เพศเมีย: ขนาดกลาง 8 - 12 ปอนด์
สีตา
ฟ้า ทองแดง เฮลเซล และตาสองสี
ความคาดหวัง
อายุขัยเฉลี่ย: 8 - 10 ปี
ความต้องการการดูแลเอาใจใส่: ปานกลาง
แนวโน้มการผลัดขน: สูง
ขน
ความยาว: ยาว
ลักษณะ: ตรง
สี: ขาว แดง ครีม ดำ ฟ้า ช็อคโกแลต ม่วงกลีบบัว (Lilac) เงิน Golden Cameo สีกระดอกเต่า ฟ้าอมครีม (Bluecream) น้ำตาล ม่วงกลีบบัวอมครีม (Lilac Cream) Calico
รูปแบบ: สีล้วน กระดองเต่า สองสี สามสี/Calico ลาย (Tabby) สีควันบุหรี่ (Smoke)ไล่สี (Shaded) และแต้ม (Points)
การแพ้ : ไม่
การดูแลรักษาความสะอาด: สูง
การขึ้นทะเบียนของสมาคม:
องค์กรที่ได้ทำการขึ้นทะเบียน:
CFA, ACFA , FIFe, TICA
อัตราการพบ: ปกติ
บาลีนิสเป็นแมวขนาดกลาง มีตำตัวยาวลาย แต่เขามีรูปร่างเพรียวและกระดูกบางแต่ไม่ได้เปราะหักง่าย
ศรีษะของจาวานีสทรงสามเหลี่ยมและหูกางห่างกันเพื่อเน้นทรงทรงสามเหลี่ยมนี้ ดวงตาสีฟ้าเข้ม ทรงรี พร้อมสีแด่นที่หน้า หูและหน้าที่ทำให้สายพันธุ์นี้มีลักษณะพิเศษ
ขนของบาลีนิสยาวปานกลาง พิจารณาความยาวของขนได้จากขนบริเวณหาง ขนมีลักษณะนุ่มราวเส้นไหม ไม่มีขนด้านล่าง
บุคคลิกลักษณะ:
บาลีนิสเป็นแมวที่กระตือรือล้น มีเสียงที่ไพเราะจากบรรพบุรุษแมวพันธุ์สยามมิส ควรจัดเตรียมที่ปีนป่ายและที่นอนที่สูงที่จำเป็นสำหรับพวกเขา ซึ่งหากไม่ได้จัดเตรียมสิ่งเหล่านี้ให้ จาวานีสจะจัดเตรียมที่นอนเองเนื่องจากหุ่นที่เพรียวของเขาเต็มไปด้วยพลังกำลังของนักกระโดด เราอาจจะพบว่าเขาสามารถกระโดดโดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนักขึ้นไปบนหลังตู้เย็น ชั้นหนังสือ หรือแม้กระทั่งประตู
อาศัยกับ:
บาลีนีสเป็นแมวรูปร่างเพรียว กระดูกบาง ดังนั้นการควรดูแลโภชนาการอย่างเหมาะสมเพื่อป้องกันไม่ให้มีน้ำหนักมากเกินไป หากมีที่ออกกำลังกายอย่างเพียงพอ เขาก็จะสามารถหลีกเลี่ยงจากการมีน้ำหนักมากเกินไป
เขามีชีวิตชีวาและยังคงน่ารัก เขาสามารถนั่งเงียบข้างผู้ดูแล นอนเกลือกกลิ้งหรือว่าให้ลูบคลำได้ เธอจึงเป็นคู่หูที่ดี
ประวัติ:
แมวพันธุ์สยามมิส (บาลีนิส?) เป็นที่นิยมเสมอมา ในช่วงต้นทศวรรษที่ 1950 ผู้พัฒนาสายพันธุ์สยามมิส (บาลีนิส?)ในสหรัฐอเมริกาพบแมวที่มีขนปุกปุยมากกว่าที่แมวพันธุ์สยามมิสควรจะเป็น เขารู้ว่าไม่มีสายพันธุ์อื่นในการพัฒนาสายพันธุ์ครั้งนี้แต่ก็เกิดมีแมวทีมีขนยาวกว่ามาตรฐานตัวนี้เกิดขึ้น ถึงแม้ว่าแมวเหล่านี้จะสวยงามแต่แมวเหล่านี้ก็ถูกนำไปเป็นสัตว์เลี้ยงมากกว่าเป็นพ่อพันธุ์หรือแม่พันธุ์
อย่างไรก็ตามนักพัฒนาสายพันธุ์สองคนชื่อว่า Helen Smith จากนิวยอร์ก and Marion Dorsey จากแคลิฟอร์เนีย รู้สึกชื่นชอบในแมวพันธุ์สยามมิส (บาลีนิส?) ขนยาวนี้ และรู้สึกว่าควรจะพัฒนาสายพันธุ์ต่อไป เมื่อแมวขนยาวนี้ผสมพันธุ์กัน พวกเขาตั้งใจที่จะแยกสายพันธุ์นี้ออกมาและเริ่มที่จะวางแมวชนิดนี้เป็นสายพันธุ์ร่วมกับนักพัฒนาสายพันธุ์อื่นๆที่คิดเช่นเดียวกัน
ในตอนแรก พวกเขาคิดว่าจะใช้สายพันธุ์ว่าสยามมิสขนยาว (Longhair Siamese) แต่ได้รับการปฏิเสธจากนักพัฒนาสายพันธุ์สยามมิส จึงนำท่าทางการเดินที่ทำให้คิดถึงการร่ายรำในวัดของชาวบาหลีมาใช้เป็นชื่อสายพันธุ์ว่าบาลีนิส (Balinese)
